Hoxe a miña avoa contoume cantigas que cantaban nos seus antepasados e algunhas delas son:
debaixo da lavadoiro
donde María lavaba
había un anel de prata
nunha mazá colorada.
O río cando vai cheo
leva carballos e follas
tamén podía levar
as linguas murmuradoras.
Debaixo da oliveira
nin chove nin cae orballo,
o amor que ven aquí
xa che ven doutro lado.
O amante dos meus ollos
quedou de vir aquí hoxe,
se ha de vir, aínda non tarda
porque ten o camiño lonxe.
Sementei millo miúdo
no brazo dunha rapaza,
déixame marchar de aquí
antes de que o millo me naza.
Paxaro que vas voando
a pluma che vai caendo
as malas linguas do mundo
soíñas che van vendendo.
Oliveira ben prantada
sempre parece oliveira
e a nena ben casada
sempre parece solteira.
Adiós ríos, adiós fontes
lavadoiras de lavar,
adiós meu queridiño
que non che poido falar.
debaixo da lavadoiro
donde María lavaba
había un anel de prata
nunha mazá colorada.
O río cando vai cheo
leva carballos e follas
tamén podía levar
as linguas murmuradoras.
Debaixo da oliveira
nin chove nin cae orballo,
o amor que ven aquí
xa che ven doutro lado.
O amante dos meus ollos
quedou de vir aquí hoxe,
se ha de vir, aínda non tarda
porque ten o camiño lonxe.
Sementei millo miúdo
no brazo dunha rapaza,
déixame marchar de aquí
antes de que o millo me naza.
Paxaro que vas voando
a pluma che vai caendo
as malas linguas do mundo
soíñas che van vendendo.
Oliveira ben prantada
sempre parece oliveira
e a nena ben casada
sempre parece solteira.
Adiós ríos, adiós fontes
lavadoiras de lavar,
adiós meu queridiño
que non che poido falar.
2 comentarios:
Gracias a los "bloggero-a-s" que me han acercado "MI" Frades natal a Bruselas en una de mis noches de insonio. Muy alegre el color "terracota" de la casa consistorial!
Adios rios, adios fontes,
adios regatos pequenhos,
adios vista d'os meus ollos,
non sei cando nos veremos...
........
Airinhos, airinhos aires,
airinhos d'a minha terra
airinhos...
levade-me a ela!
Publicar un comentario